Benim için çok şey ifade eden, çok şeyimi paylaştığım, birlikte çok şeye birlikte katlanıp birlikte karşı durduğumuz, içimi-dışımı en iyi bilen, beni neşelendirmeyi, avutmayı, düştüğüm yerden ayağa kaldırmayı ve kızdırmayı en iyi bilen/beceren kişi, Murat "bufu" Gülçiçek, bu gün itibarı ile Fas'a yerleşti.
Farklı şehirlerdeyken (hatta farklı ülkelerdeyken kısa süreli gezilerdeyken) bile iletişimimiz de, birbirimize olan desteğimiz de hiç kesilmemişti. Bundan sonra da kesileceğini sanmıyorum ama, kapı arkasında olmasa da, daraldığımda gidebileceğim bir uzaklıktaydı ve ne olursa olsun kapısının bana açık olduğunu bilmek rahatlatıcıydı. Artık kolayca ulaşabileceğim bir uzaklıkta olmadığı için hüzünleniyorum.
Yalnız yaşamak konusunda benden daha deneyimli olduğu için, bugün hayatımı yalnız sürdürebilmemi sağlayan bir çok şeyi ondan öğrenmiştim/ondan miras kaldı. Tüm takıntıları ve inatçılığı ile saplantısal titizliğini yansıttığı ve benim o kadar süre karşı geldiğim düzenler-sistemler-yöntemler şu an patlamadan ayakta kalabilmemi, güne devam etmemi sağlayan şeyler haline geldi.
Son dönemde yaşadıkları olumsuzlukları ve sorunları aşabilmesi için, Fas iyi bir fırsat gibi göründü; tökezlemeler ile bükülen dizlerini tekrar dikleştirebilmek için bir fırsat.
Umarım ve dilerim ki, her şey onun için tekrar yoluna girecek ve yıldızlı kahve gözler geri dönecek.
İyi yolculuklar diliyorum, görüşeceğiz...
Ek:
"Ben yine burada olacağım,
Yaralarını saracağım,
Seni anlayacağım."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder