Gecenin gündüzle birleştiği yerdeki yolun kıyısında seni bekliyorum. Ceplerimde umut, ellerimde rüzgar var.
Aklım bana hiç yaşanmamış, yaşanmayacak öyküler anlatırken ben, gözlerim uzaklarda doğacak güne bakıyorum.
Yolun ötesine geçip güne gitmeye güç bulamayacak kadar yorgun, geçsem de bulabileceklerimden ve bulamayacaklarımdan çekinecek kadar korkağım.
Yolda uçuşan tanecikler kaybedebileceklerimi, en büyük kabusumu, hatırlatırken zaman geçiyor; ne gün doğuyor, ne sen geliyorsun. Ben yine gözlerim uzaklarda, ellerimden akan rüzgara ceplerimi boşaltıyorum.
Ek: Can sıkıntısından yazılmış bu yazı 4 sms uzunluğunda. İsteyen kelimelere bakar, isteyen içeriğe... Mesaj sahibine ulaştırıldı çoktan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder